ตั้งอยู่ด้านขวาของพระอุโบสถ เป็นอาคารก่ออิฐถือปูนหลังคาซ้อน ๒ ชั้น มี ๓ ตับ กว้าง ๑๓.๐๗ เมตร ยาว ๒๒.๒๐ เมตร สูง ๑๕ เมตร ตับล่างเป็นปีกนกรอบหลังคา ไม่ประดับด้วยเครื่องตกแต่ง เป็นแบบแนวศิลปะผสมผสานไทยจีนเช่นเดียวกับพระอุโบสถ หน้าบันทั้งด้านหน้าและด้านหลังมีลวดลายเหมือนกันกับพระอุโบสถ ซุ้มประตูและหน้าต่างเป็นปูนปั้นปิดทองลายดอกพุดตาน บานประตูหน้าต่างด้านนอกมีลวดลายประดับ แบ่งเป็น ๒ ส่วน โดยส่วนบนของบานประตูเป็นลายรดน้ำทวารบาล ส่วนของบานหน้าต่างเป็นลายรดน้ำดอกพุดตาน

แต่ส่วนล่างของบานประตูและหน้าต่างเป็นภาพพุทธประวัติ บานประตูหน้าต่างด้านในเป็นลายเขียนสีลวดลาย แบ่งออกเป็น ๓ ส่วน ส่วนบนเป็นลายกระถางบัวตั้งอยู่บนโต๊ะ ส่วนกลางเป็นลายแจกันดอกไม้ และส่วนล่างเป็นลายกระถางดอกไม้ ส่วนลึกของประตู หน้าต่างเป็นลายดอกบัว ปลา และนำ เพดานมีลายดาว เพดานบริเวณคอสองเป็นพวงมาลัย ผนังด้านในเขียนลายหงส์จีนบนพื้นสีแดง มีภาพเขียนของ ศ. ธรรมภักดี แขวนใส่กรอบไว้เหนือบานประตูและหน้าต่างเป็นเรื่องพระเวสสันดรทั้ง ๑๓ กัณฑ์ ฐานพระวิหารเป็นฐานสิงห์เสาเหลี่ยมลบมุม ไม่มีลวดลายที่ปลายเสา พนักระเบียงประดับด้วยกระเบื้องปรุสีเขียว ๒ ชั้น เป็นลายประจำยามและลายดอกไม้ ด้านหน้าพระวิหารมีเจดีย์ย่อมุมไม้สิบสอง ๑๔ องค์ กำแพงรอบพระวิหารประดับด้วยกระเบื้องปรุสีน้ำตาล ๒ ชั้น ลายประจำยาม